| Mala-Olympics ang Pilipinas sa hagupit ng habagat |
Akala ko pinakamalaking balita na sa Pilipinas sa buwan ng Hulyo at Agosto ang napakalaking bakbakan ng buong mundo sa London Olympics. Nang dumating ang habagat at humagupit sa bansa, pinatunayan nitong mali ang akala ko.
Pinaniniwalaang buntot daw ito ni Gener na hindi naman kalakasan ngunit walang tigil naman. Ang iba, inaakusahan pang feeling bagyo itong habagat na ito na lumelebel sa hagupit ni Ondoy noon. Ang iba, inihalintulad pa sa tukso na kay raming winasak na tahanan at matang pinaluha. Maraming klase at trabaho ang sinuspendido sa habagat na ito. Maraming tao ang nawindang dahil sa tanang kanilang buhay ay ngayon lamang sila binaha, sa hindi pa bagyong naturingan.
Isa sa mga hinagupit nito ang probinsya ng Bulacan kung saan tatlo sa labing-isang atletang pinoy ay dito nagmula. Habang pinipilit nilang iangat ang Pilipinas sa pagsubok na makamit ang medalya, heto tayo’t lumulubog sa baha.
Sa kasamaang palad nga, bigo tayong masungkit kahit isang medalya, kahit bronze, wala. Pero taas-noo pa rin ako bilang Pilipino dahil ang makapasok lang at makapagrepresenta ng bansa sa Olympics ay malaking karangalan na. Pero mas taas-noo ako sa mga Pinoy na nakita kong nakangiti at nagtutulong-tulong sa gitna ng unos na sinapit nila. Mas malaki ito kesa sa Olympics.
Aba! Dinaig ng isang volunteer ang weightlifter na si Hidilyn Diaz sa pagbuhat ng mga kapwa niya Pilipino sa gitna ng malakas na agos ng baha. Kaya bang magswimming ni Lacuna at Alkhaldi sa baha tulad ng ibang batang nakita kong nakangiti pa habang hinahagupit sila? Mas malakas ang suntok ng fighting spirit ng mga pinoy na nasalanta kumpara kay Barriga kung boxing lang ng buhay ang pag-uusapan. Ang karera sa tunay na buhay, mahuli man, basta’t tinapos ang laban, panalo pa rin.
Hindi ko minamaliit o sinasabing mahina ang mga atleta natin kaya wala tayong maiuuwing medalya sa bansa. Ang akin lang, ang tunay na laban pala ay hindi lang tungkol sa medalya. May sariling karera ang mga pinoy ngayon at masasabi kong mas malaki ang hamon na ito. Natapos na tayo sa pagsabak sa napakalaking patimpalak sa London, subukan naman nating bumangon ngayon.
At para sa mga Pinoy na nagrepresenta ng bansa sa Olympics, saludo ako sa inyo. Hindi biro ang makipagsapalaran sa mga banyaga lalo’t hindi naman ganoon kaunlad ang training ground natin dito.
Pinaniniwalaang buntot daw ito ni Gener na hindi naman kalakasan ngunit walang tigil naman. Ang iba, inaakusahan pang feeling bagyo itong habagat na ito na lumelebel sa hagupit ni Ondoy noon. Ang iba, inihalintulad pa sa tukso na kay raming winasak na tahanan at matang pinaluha. Maraming klase at trabaho ang sinuspendido sa habagat na ito. Maraming tao ang nawindang dahil sa tanang kanilang buhay ay ngayon lamang sila binaha, sa hindi pa bagyong naturingan.
Isa sa mga hinagupit nito ang probinsya ng Bulacan kung saan tatlo sa labing-isang atletang pinoy ay dito nagmula. Habang pinipilit nilang iangat ang Pilipinas sa pagsubok na makamit ang medalya, heto tayo’t lumulubog sa baha.
Sa kasamaang palad nga, bigo tayong masungkit kahit isang medalya, kahit bronze, wala. Pero taas-noo pa rin ako bilang Pilipino dahil ang makapasok lang at makapagrepresenta ng bansa sa Olympics ay malaking karangalan na. Pero mas taas-noo ako sa mga Pinoy na nakita kong nakangiti at nagtutulong-tulong sa gitna ng unos na sinapit nila. Mas malaki ito kesa sa Olympics.
Aba! Dinaig ng isang volunteer ang weightlifter na si Hidilyn Diaz sa pagbuhat ng mga kapwa niya Pilipino sa gitna ng malakas na agos ng baha. Kaya bang magswimming ni Lacuna at Alkhaldi sa baha tulad ng ibang batang nakita kong nakangiti pa habang hinahagupit sila? Mas malakas ang suntok ng fighting spirit ng mga pinoy na nasalanta kumpara kay Barriga kung boxing lang ng buhay ang pag-uusapan. Ang karera sa tunay na buhay, mahuli man, basta’t tinapos ang laban, panalo pa rin.
Hindi ko minamaliit o sinasabing mahina ang mga atleta natin kaya wala tayong maiuuwing medalya sa bansa. Ang akin lang, ang tunay na laban pala ay hindi lang tungkol sa medalya. May sariling karera ang mga pinoy ngayon at masasabi kong mas malaki ang hamon na ito. Natapos na tayo sa pagsabak sa napakalaking patimpalak sa London, subukan naman nating bumangon ngayon.
At para sa mga Pinoy na nagrepresenta ng bansa sa Olympics, saludo ako sa inyo. Hindi biro ang makipagsapalaran sa mga banyaga lalo’t hindi naman ganoon kaunlad ang training ground natin dito.
RSS Feed